Moje plecy opowiadają. Narracje kobiet ze skoliozą

Wychodząc ze szpitali i gabinetów lekarskich wynosimy temat skoliozy do przestrzeni publicznej. Wystawa jest efektem spotkań trwających pięć miesięcy, których celem było stworzenie przestrzeni do dzielenia się doświadczeniem bycia kobietą ze skoliozą. Podczas tego procesu partycypacyjnego po raz pierwszy poznałyśmy inne kobiety chorujące.

Wspólnie próbowałyśmy zredefiniować „obraz własnej choroby” każdej z nas. Termin ten odnosi się do subiektywnego postrzegania i reprezentacji konkretnego stanu zdrowia przez osobę z chorobą przewlekłą. Jest to złożony schemat poznawczy, na który wpływają wcześniejsze doświadczenia, stan psychiczny pacjentki oraz emocje. Informacje o chorobie mogą być sprzeczne i różnić się jakością, co prowadzi do dezorientacji. „Obraz własnej choroby” jest dynamiczny i może się zmieniać w miarę zdobywania nowych doświadczeń i informacji.

Na wystawie poruszamy tematy dojrzewania z chorobą, akceptacji, codziennego funkcjonowania, traumy i przewlekłego bólu, ciałopozytywności.

 

Projekt: Emilia Rudzka

Wystawę współtworzą: Pola Gontarska, Anna Kotłowska, Paulina Paczuska, Emilia Rudzka, Emilia Soszyńska oraz anonimowe twórczynie z grupy Skolioza Polska na Facebooku

Artystki i artysta udostępniający prace: Aleksandra Klóska, Katarzyna Mazur, Nikodem Szewczyk

Osoby zaangażowane w realizację projektu: Zofia Dworakowska, Marta Michalak, Marek Jeżewski, koleżanki z grupy seminaryjnej ♡

Instytucja partnerska: Warszawskie Obserwatorium Kultury

Realizacja: Emilia Rudzka


Wystawa w WOK Lab, ul. Marszałkowska 34/50
wernisaż: 24 maja 2024, godz. 17.30–19.30
wystawa czynna: 25–26 maja w godz. 12.00-19.00

Projekt powstał jako praca dyplomowa na kierunku Sztuki społeczne w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.