Veronika Ivashkevich

Pomysły na projekty zwykle przychodzą mi do głowy ze wszystkiego, co widziałam, słyszałam i czytałam w określonym momencie, a to wymaga czasu i możliwości skupienia się na tym procesie.

Pomysły na projekty zwykle przychodzą mi do głowy ze wszystkiego, co widziałam, słyszałam i czytałam w określonym momencie, a to wymaga czasu i możliwości skupienia się na tym procesie. Próby kurczowego trzymania się przeszłości, nostalgia, w której nie ma niepokoju, a także kroki ku akceptacji teraźniejszości przez pryzmat sztuki – wszystko to znajduje odzwierciedlenie w moich najnowszych pracach. Podczas rezydencji chciałabym dalej rozwijać tematy materialnych przedmiotów i obrazów z przeszłości, które pomagają odnaleźć połączenie z przyszłością i utrzymać się na powierzchni w rozpaczliwych czasach. 

Moja praktyka obejmuje głównie malarstwo, czasem również instalacje i kombinacje różnych mediów w zależności od celu wypowiedzi. Przekształcam motywy z filmów i własnych wspomnień, by stworzyć świat, w którym wyciszone przedmioty skłaniają do kontemplacji i refleksji nad wewnętrznością i nietrwałością rzeczy.


Urodziłam się w Mińsku. Jestem absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Stieglitza w Petersburgu. W 2021 roku byłam stypendystką programu Gaude Polonia w Warszawie, a w 2022 otrzymałam grant im. Denisa Diderota w Orquevaux. Od 2021 roku mieszkam i pracuję w Warszawie. Moje prace znajdują się w prywatnych kolekcjach oraz Fundacji Galerii Krupa we Wrocławiu. Prezentowane były na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Bułgarii, Litwie, Polsce, Rosji i USA.