Katie Zazenski
Po doświadczeniu dużych zmian organizacyjnych w funkcjonowaniu Stroboskopu, czyli niezależnej przestrzeni twórczej na warszawskiej Ochocie, zdałam sobie sprawę, że nie jestem już w stanie prowadzić tego miejsca według nowych zasad, i że jeżeli chcę, by nadal istniało, nadszedł czas na zmiany. Zrozumiałam, że podstawą mojej pracy oraz bazą tej „instytucji” jest zdolność do adaptacji, i że właśnie teraz powinnam skorzystać z szansy, jaką oferuje mi ta wymuszona zmiana. W ostatnich latach odeszliśmy od ukierunkowania naszych działań wyłącznie na społeczność twórców i nawiązaliśmy ważne współprace z niezależnymi przestrzeniami twórczymi na całym świecie (wiele z nich było wynikiem adaptacji do warunków panujących podczas pandemii) zamiast organizowania indywidualnych wystaw i projektów.
W trakcie rezydencji w WOK zamierzam skupić się na analizie trwałości modelu funkcjonowania Stroboskopu i zbadać, czego warszawskie środowisko artystyczne oczekuje od niezależnych przestrzeni twórczych. Jakie są aktualne potrzeby artystów i pracowników kultury (lokalnie i w szerszej perspektywie)? Czy stać mnie na utrzymanie tego miejsca, czy bieżąca lokalizacja (garaż) jest integralnym czynnikiem powodzenia przedsięwzięcia? Co stracę, a co zyskam, jeśli przeniosę je gdzie indziej lub zdecyduję się na pracę bez stałej lokalizacji?
Jestem artystką, kuratorką, pisarką i wykładowczynią. Jako dyrektorka Stroboskopu (od 2018 roku) byłam kuratorką i producentką ponad 30 wystaw i zorganizowałam wiele spotkań z artystami, jak również wykładów prowadzonych przez lokalnych i międzynarodowych artystów oraz pracowników sektora kultury. Od 2020 roku współpracuję jako autorka z magazynem „BLOK”, a od 2021 roku działamy wraz z Verą Zalutskayą i Ewą Borysiewicz jako zespół redakcyjny o płaskiej strukturze.
Mój najnowszy projekt artystyczny to Shadow Archive, będący stroną internetową, na której odwiedzający zachęcani są do dodania własnego cienia. To hołd złożony widzialności, w którym dochodzi do spotkania i negocjacji pomiędzy cyfrową a fizyczną przestrzenią „publiczną”, siłą i współczesnym wytwarzaniem obrazów a ich rozpowszechnianiem. Praca powstała na zamówienie Beyond Matter z myślą o wystawie Immerse! w estońskiej galerii Tallinn Art Hall.
Regularnie prowadzę zajęcia z rzeźby, rysunku i produkcji wystaw w instytucjach edukacyjnych w USA i w Polsce. Uzyskałam tytuł magisterski w zakresie sztuk pięknych (MFA) z rzeźby w Cranbrook Academy of Art w Stanach Zjednoczonych. Jestem dwukrotną stypendystką Fullbrighta w Polsce.