taniec

Potrzebujemy stabilnych, długoterminowo finansowanych instytucji, aby podtrzymać prowadzone działania i chronić środowisko przed kryzysami, który zdają się nas coraz częściej dotykać. Jeśli nie istnieje żadna struktura, jeśli wszystko opiera się na niezależnych artystach i organizacjach pozarządowych, kompetencje środowiska są zagrożone i prawdopodobnie zanikną, gdy nadejdą ciężkie czasy.

Jaki wpływ na życie i kierunek rozwoju kariery artystycznej ma specyfika pracy freelancerek i freelancerów w polu tańca współczesnego? W jaki sposób osoby zajmujące się zawodowo tańcem konceptualnym organizują swoją pracę w trybie „od zlecenia do zlecenia”?

Punktem wyjścia dla praktyki Upwording jest zwrócenie uwagi na słowa w naszej komunikacji i zastanawianie się dlaczego czasami po prostu nie działają. I zamiast łączyć ludzi, słowa, których używamy często oddalają nas od siebie - mówi w rozmowie z Joanną Leśnierowską Rivca Rubin.

Audience development niejedno ma imię, o czym przekonałam się w trakcie pracy nad tym artykułem. Najczęściej zakłada strategiczne działania, ale jego elementy mogą mieć nieco mniejszy zasięg i także przyczyniać się do przyciągania publiczności, gromadzenia wokół danego miejsca lub wydarzenia stałej grupy osób.

W grudniu 2023 roku w ramach przygotowań koncepcji architektonicznej dostosowania Pawilonu nad Wisłą dla potrzeb sztuki tańca Joanna Leśnierowska wraz z architektem Maciejem Siudą odbyli kilka wizyt studyjnych i odwiedzili między innymi Pavillon ADC w Genewie. Otwarta w 2021 roku siedziba Stowarzyszenia Tańca Współczesnego (ADC) okazała się niezwykle inspirującym miejscem – siostrzanym budynkiem o niemal identycznym planie i wymiarze, a także organizacją, która podobnie jak warszawskie środowisko tańca przez kilkadziesiąt lat walczyła o swoją siedzibę, by dziś skutecznie wspierać lokalne środowisko tańca. W ślad za grudniową wizytą, która była źródłem wielu inspiracji architektonicznych, rozmawiamy z dramaturgiem Pawilonu ADC Léo Chavazem, by poznać sposoby myślenia i działania twórców genewskiej instytucji oraz dowiedzieć się, jak wspierają choreografów i choreografki w swojej wymarzonej siedzibie.

Na ten moment czekało polskie środowisko sztuk performatywnych. Ruszył konkurs na roczną koncepcję kuratorską Pawilonu tańca i innych sztuk performatywnych. Organizatorem konkursu jest Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Open call ma otwartą formułę, a zgłoszenia przyjmowane są poprzez stronę pawilontanca.pl.

18 marca 2024 roku w WOK.Lab odbyło się spotkanie przedstawicielek i przedstawicieli warszawskiego środowiska tanecznego z dyrektorką artystyczną Tanzhaus Zürich Catją Loepfe. Podczas spotkania opowiedziała ona o powstaniu tej instytucji w latach 90., o jej nowej siedzibie oraz aktualnym funkcjonowaniu w ramach szerszego pola sztuk performatywnych w tym mieście.

26 lutego 2024 roku Warszawskie Obserwatorium Kultury zorganizowało spotkanie przedstawicielek środowiska tanecznego ze Slavą Gepnerem, dyrektorem zarządzającym i artystycznym oraz pomysłodawcą TanzFaktur w Kolonii. Spotkanie miało na celu poznanie historii tej instytucji oraz zdobycie wiedzy o tym, jak budować nowe miejsce dla tańca, czego w tym procesie unikać oraz jak współpracować ze środowiskiem niezależnych tancerzy i choreografów. Spotkanie moderowała Joanna Leśnierowska.

12 lutego w WOK.lab przy ul. Marszałkowskiej 34/50 odbyło się spotkanie środowiska tanecznego z Maciejem Siudą – architektem i autorem planu funkcjonalno-użytkowego (PFU) Pawilonu nad Wisłą. Przygotowania planu poprzedzone były warsztatami w siedzibie MSN oraz wizytami studyjnymi w genewskim Pavillon ADC oraz Uferstudios i Radialsystem w Berlinie).

Na zlecenie Warszawskiego Obserwatorium Kultury IPSOS przeprowadził badania na temat nowej instytucji – sceny tańca współczesnego. Raport dostarcza informacji na temat potrzeb środowiska i oczekiwań publiczności, a także zawiera rekomendacje dotyczące założeń programu pilotażowego nowej sceny tańca. Jest to część prowadzonego przez WOK wieloetapowego procesu wspierającego powstawanie tej placówki.

W piątek 1 grudnia 2023 roku w siedzibie Muzeum Sztuki Nowoczesnej na Pańskiej 3 odbył się warsztat partycypacyjny na temat architektury poprowadzony przez Macieja Siudę, który odpowiada za projekt adaptacji pawilonu nad Wisłą dla potrzeb centrum tańca. Spotkanie składało się z dwóch modułów – prezentacji oraz części praktycznej. Udało się zgromadzić różnorodną grupę przedstawicieli i przedstawicielek środowiska teatru i tańca zajmujących się reżyserią, choreografią, performansem i architekturą, a także pracowników działów technicznych Nowego Teatru i TR Warszawa oraz Biura Kultury m.st. Warszawy.

W połowie listopada, kontynuując proces planowania warszawskiej instytucji tańca, odwiedziliśmy Nowy Teatr na ulicy Madalińskiego. Tym razem inspiracji szukaliśmy w przestrzeni pofabrycznej, która została zaadaptowana na potrzeby teatru.

Na początku listopada wraz z przedstawicielami środowiska tanecznego odbyliśmy wizytę studyjną w pawilonie nad Wisłą, dotychczasowej siedzibie Muzeum Sztuki Nowoczesnej, która w przyszłym roku ma być zaadaptowana na potrzeby pilotażowego programu tańca.

Jak to możliwe, że stolica czterdziestomilionowego, środkowoeuropejskiego kraju nie ma jeszcze miejsca poświęconego jednej z najbardziej dynamicznie rozwijających się sztuk scenicznych? – pyta Joanna Leśnierowska w rozmowie z Julią Hoczyk.

Elise Bernhardt prowadziła pierwsze warsztaty, które zainaugurowały facylitowanie procesu powstawania instytucji tańca w Warszawie.

W Warszawskim Obserwatorium Kultury 10 października odbyły się drugie otwarte warsztaty stanowiące kolejny etap prac nad modelowaniem nowej instytucji tańca w Warszawie. W spotkaniu wzięły udział osoby reprezentujące środowisko taneczne, Biuro Kultury m.st. Warszawy oraz WOK. Moderowała je Joanna Leśnierowska.

Warszawskie Obserwatorium Kultury od września 2023 roku wspierało proces powoływania warszawskiego Pawilonu Tańca. Rolą WOK w procesie przygotowywania konkursu i pilotażu było łączenie warszawskiego środowiska tańca, Biura Kultury i MSN w rozmowach wypracowujących warunki konkursu i wizję przebudowy Pawilonu nad Wisłą oraz prowadzenie warsztatów zasilających środowisko wiedzą.

Prezentujemy podsumowanie dyskusji Rozmowy o ekosystemie sztuk performatywnych: Dom produkcyjny vs. scena dla tańca albo jak to się robi w Berlinie…, która odbyła się 26 kwietnia 2023 roku w siedzibie teatru Komuna Warszawa, z udziałem Joanny Szymajdy (kuratorki tańca związanej z Instytutem Sztuki PAN), Urszuli Kropiwiec (wicedyrektorki Nowego Teatru w Warszawie), Wojtka Ziemilskiego (reżysera) i Grzegorza Laszuka (współzałożyciela teatru Komuna Warszawa). Dyskusję prowadził Piotr Morawski.

W Warszawskim Obserwatorium Kultury z uwagą przyglądamy się współczesnemu krajobrazowi artystycznemu oraz mechanizmom, które go warunkują. Interesują nas zmiany, jakie w nim obecnie zachodzą.

Warszawskie Obserwatorium Kultury było partnerem międzynarodowego panelu dyskusyjnego w ramach 22. edycji Festiwalu Ciało/Umysł. Naszym zainteresowaniom badawczym bliski jest temat kondycji sektora kreatywnego, uwzględniający psychofizyczny dobrostan oraz warunki pracy osób pracujących w kulturze, czemu m.in. było poświęcone spotkanie 7 października 2023.

Marta Seredyńska realizuje w WOK badanie poświęcone warunkom pracy środowiska osób freelancerskich działających w obszarze tańca współczesnego i konceptualnego.

Prezentujemy wnioski z dyskusji Rezydencje i stypendia, albo jak (prze)żyć na scenie. Rozmowy o ekosystemie sztuk performatywnych zorganizowanej w ramach cyklu spotkań poświęconych sztukom performatywnym. Odbyła się ona 23 czerwca 2023 roku w Komunie Warszawa.